напу́каць
‘папсаваць паветра; выдаць адрывістыя, рэзкія гукі; намалаціць што-небудзь, чаго-небудзь; найграць на скрыпцы, пальцамі перабіраючы струны’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| напу́каю | напу́каем | |
| напу́каеш | напу́каеце | |
| напу́кае | напу́каюць | |
| Прошлы час | ||
| напу́каў | напу́калі | |
| напу́кала | ||
| напу́кала | ||
| Загадны лад | ||
| напу́кай | напу́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| напу́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)