напу́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напу́джу напу́дзім
2-я ас. напу́дзіш напу́дзіце
3-я ас. напу́дзіць напу́дзяць
Прошлы час
м. напу́дзіў напу́дзілі
ж. напу́дзіла
н. напу́дзіла
Загадны лад
2-я ас. напу́дзь напу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час напу́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)