напу́гаць
‘ссёрбаць, з'есці з прысвістам што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| напу́гаю | напу́гаем | |
| напу́гаеш | напу́гаеце | |
| напу́гае | напу́гаюць | |
| Прошлы час | ||
| напу́гаў | напу́галі | |
| напу́гала | ||
| напу́гала | ||
| Загадны лад | ||
| напу́гай | напу́гайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| напу́гаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)