напсу́ціць

‘папсаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напсу́чу напсу́цім
2-я ас. напсу́ціш напсу́ціце
3-я ас. напсу́ціць напсу́цяць
Прошлы час
м. напсу́ціў напсу́цілі
ж. напсу́ціла
н. напсу́ціла
Загадны лад
2-я ас. напсу́ць напсу́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час напсу́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)