напрыкра́ць

‘напрыкраць каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. напрыкра́ю напрыкра́ем
2-я ас. напрыкра́еш напрыкра́еце
3-я ас. напрыкра́е напрыкра́юць
Прошлы час
м. напрыкра́ў напрыкра́лі
ж. напрыкра́ла
н. напрыкра́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час напрыкра́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)