напрыко́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напрыко́чваю напрыко́чваем
2-я ас. напрыко́чваеш напрыко́чваеце
3-я ас. напрыко́чвае напрыко́чваюць
Прошлы час
м. напрыко́чваў напрыко́чвалі
ж. напрыко́чвала
н. напрыко́чвала
Загадны лад
2-я ас. напрыко́чвай напрыко́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час напрыко́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)