напрыво́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напрыво́джу напрыво́дзім
2-я ас. напрыво́дзіш напрыво́дзіце
3-я ас. напрыво́дзіць напрыво́дзяць
Прошлы час
м. напрыво́дзіў напрыво́дзілі
ж. напрыво́дзіла
н. напрыво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. напрыво́дзь напрыво́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час напрыво́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)