напра́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. напра́ўшчыца напра́ўшчыцы
Р. напра́ўшчыцы напра́ўшчыц
Д. напра́ўшчыцы напра́ўшчыцам
В. напра́ўшчыцу напра́ўшчыц
Т. напра́ўшчыцай
напра́ўшчыцаю		 напра́ўшчыцамі
М. напра́ўшчыцы напра́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)