напра́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| напра́ўлены | напра́ўленая | напра́ўленае | напра́ўленыя | |
| напра́ўленага | напра́ўленай напра́ўленае |
напра́ўленага | напра́ўленых | |
| напра́ўленаму | напра́ўленай | напра́ўленаму | напра́ўленым | |
| напра́ўлены ( напра́ўленага ( |
напра́ўленую | напра́ўленае | напра́ўленыя ( напра́ўленых ( |
|
| напра́ўленым | напра́ўленай напра́ўленаю |
напра́ўленым | напра́ўленымі | |
| напра́ўленым | напра́ўленай | напра́ўленым | напра́ўленых | |
Кароткая форма: напра́ўлена.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)