напрацо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. напрацо́ўка напрацо́ўкі
Р. напрацо́ўкі напрацо́вак
Д. напрацо́ўцы напрацо́ўкам
В. напрацо́ўку напрацо́ўкі
Т. напрацо́ўкай
напрацо́ўкаю		 напрацо́ўкамі
М. напрацо́ўцы напрацо́ўках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)