напраро́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| напраро́чу | напраро́чым | |
| напраро́чыш | напраро́чыце | |
| напраро́чыць | напраро́чаць | |
| Прошлы час | ||
| напраро́чыў | напраро́чылі | |
| напраро́чыла | ||
| напраро́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| напраро́ч | напраро́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| напраро́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)