напраро́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. напраро́чаны напраро́чаная напраро́чанае напраро́чаныя
Р. напраро́чанага напраро́чанай
напраро́чанае		 напраро́чанага напраро́чаных
Д. напраро́чанаму напраро́чанай напраро́чанаму напраро́чаным
В. напраро́чаны (неадуш.)
напраро́чанага (адуш.)		 напраро́чаную напраро́чанае напраро́чаныя (неадуш.)
напраро́чаных (адуш.)
Т. напраро́чаным напраро́чанай
напраро́чанаю		 напраро́чаным напраро́чанымі
М. напраро́чаным напраро́чанай напраро́чаным напраро́чаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)