напраро́каваць
‘прадказаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| напраро́кую | напраро́куем | |
| напраро́куеш | напраро́куеце | |
| напраро́куе | напраро́куюць | |
| Прошлы час | ||
| напраро́каваў | напраро́кавалі | |
| напраро́кавала | ||
| напраро́кавала | ||
| Загадны лад | ||
| напраро́куй | напраро́куйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| напраро́каваўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)