напраракава́ць

‘прадказаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напрараку́ю напрараку́ем
2-я ас. напрараку́еш напрараку́еце
3-я ас. напрараку́е напрараку́юць
Прошлы час
м. напраракава́ў напраракава́лі
ж. напраракава́ла
н. напраракава́ла
Загадны лад
2-я ас. напрараку́й напрараку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час напраракава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)