напрапо́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напрапо́рваю напрапо́рваем
2-я ас. напрапо́рваеш напрапо́рваеце
3-я ас. напрапо́рвае напрапо́рваюць
Прошлы час
м. напрапо́рваў напрапо́рвалі
ж. напрапо́рвала
н. напрапо́рвала
Загадны лад
2-я ас. напрапо́рвай напрапо́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час напрапо́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)