напрану́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напрану́ся напранё́мся
2-я ас. напране́шся напраняце́ся
3-я ас. напране́цца напрану́цца
Прошлы час
м. напрану́ўся напрану́ліся
ж. напрану́лася
н. напрану́лася
Загадны лад
2-я ас. напрані́ся напрані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час напрану́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)