напрана́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| напрана́нне | напрана́нні | |
| напрана́ння | напрана́нняў | |
| напрана́нню | напрана́нням | |
| напрана́нне | напрана́нні | |
| напрана́ннем | напрана́ннямі | |
| напрана́нні | напрана́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)