напра́мак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. напра́мак напра́мкі
Р. напра́мку напра́мкаў
Д. напра́мку напра́мкам
В. напра́мак напра́мкі
Т. напра́мкам напра́мкамі
М. напра́мку напра́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)