напраку́днічаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| напраку́днічаю | напраку́днічаем | |
| напраку́днічаеш | напраку́днічаеце | |
| напраку́днічае | напраку́днічаюць | |
| Прошлы час | ||
| напраку́днічаў | напраку́днічалі | |
| напраку́днічала | ||
| напраку́днічала | ||
| Загадны лад | ||
| напраку́днічай | напраку́днічайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| напраку́днічаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)