напраку́дзіць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напраку́джу напраку́дзім
2-я ас. напраку́дзіш напраку́дзіце
3-я ас. напраку́дзіць напраку́дзяць
Прошлы час
м. напраку́дзіў напраку́дзілі
ж. напраку́дзіла
н. напраку́дзіла
Загадны лад
2-я ас. напраку́дзь напраку́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час напраку́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)