напораме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| напораме́р | напораме́ры | |
| напораме́ра | напораме́раў | |
| напораме́ру | напораме́рам | |
| напораме́р | напораме́ры | |
| напораме́рам | напораме́рамі | |
| напораме́ры | напораме́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)