наплюга́віць

‘рабіць каго-небудзь плюгавым’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наплюга́ўлю наплюга́вім
2-я ас. наплюга́віш наплюга́віце
3-я ас. наплюга́віць наплюга́вяць
Прошлы час
м. наплюга́віў наплюга́вілі
ж. наплюга́віла
н. наплюга́віла
Загадны лад
2-я ас. наплюга́ў наплюга́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час наплюга́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)