напе́рснік

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. напе́рснік напе́рснікі
Р. напе́рсніка напе́рснікаў
Д. напе́рсніку напе́рснікам
В. напе́рсніка напе́рснікаў
Т. напе́рснікам напе́рснікамі
М. напе́рсніку напе́рсніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)