наперахо́дзіць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. наперахо́дзіць наперахо́дзяць
Прошлы час
м. наперахо́дзіў наперахо́дзілі
ж. наперахо́дзіла
н. наперахо́дзіла

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)