наперакіда́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наперакіда́ю наперакіда́ем
2-я ас. наперакіда́еш наперакіда́еце
3-я ас. наперакіда́е наперакіда́юць
Прошлы час
м. наперакіда́ў наперакіда́лі
ж. наперакіда́ла
н. наперакіда́ла
Загадны лад
2-я ас. наперакіда́й наперакіда́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наперакіда́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)