напераваро́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напераваро́чваю напераваро́чваем
2-я ас. напераваро́чваеш напераваро́чваеце
3-я ас. напераваро́чвае напераваро́чваюць
Прошлы час
м. напераваро́чваў напераваро́чвалі
ж. напераваро́чвала
н. напераваро́чвала
Загадны лад
2-я ас. напераваро́чвай напераваро́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час напераваро́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)