напаўраспра́нены
прыметнік, адносны
| напаўраспра́нены | напаўраспра́неная | напаўраспра́ненае | напаўраспра́неныя | |
| напаўраспра́ненага | напаўраспра́ненай напаўраспра́ненае |
напаўраспра́ненага | напаўраспра́неных | |
| напаўраспра́ненаму | напаўраспра́ненай | напаўраспра́ненаму | напаўраспра́неным | |
| напаўраспра́нены ( напаўраспра́ненага ( |
напаўраспра́неную | напаўраспра́ненае | напаўраспра́неныя ( напаўраспра́неных ( |
|
| напаўраспра́неным | напаўраспра́ненай напаўраспра́ненаю |
напаўраспра́неным | напаўраспра́ненымі | |
| напаўраспра́неным | напаўраспра́ненай | напаўраспра́неным | напаўраспра́неных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)