напаўналіўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. напаўналіўны́ напаўналіўна́я напаўналіўно́е напаўналіўны́я
Р. напаўналіўно́га напаўналіўно́й
напаўналіўно́е		 напаўналіўно́га напаўналіўны́х
Д. напаўналіўно́му напаўналіўно́й напаўналіўно́му напаўналіўны́м
В. напаўналіўны́ (неадуш.)
напаўналіўно́га (адуш.)		 напаўналіўну́ю напаўналіўно́е напаўналіўны́я (неадуш.)
напаўналіўны́х (адуш.)
Т. напаўналіўны́м напаўналіўно́й
напаўналіўно́ю		 напаўналіўны́м напаўналіўны́мі
М. напаўналіўны́м напаўналіўно́й напаўналіўны́м напаўналіўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)