напаўлегіты́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. напаўлегіты́мны напаўлегіты́мная напаўлегіты́мнае напаўлегіты́мныя
Р. напаўлегіты́мнага напаўлегіты́мнай
напаўлегіты́мнае		 напаўлегіты́мнага напаўлегіты́мных
Д. напаўлегіты́мнаму напаўлегіты́мнай напаўлегіты́мнаму напаўлегіты́мным
В. напаўлегіты́мны (неадуш.)
напаўлегіты́мнага (адуш.)		 напаўлегіты́мную напаўлегіты́мнае напаўлегіты́мныя (неадуш.)
напаўлегіты́мных (адуш.)
Т. напаўлегіты́мным напаўлегіты́мнай
напаўлегіты́мнаю		 напаўлегіты́мным напаўлегіты́мнымі
М. напаўлегіты́мным напаўлегіты́мнай напаўлегіты́мным напаўлегіты́мных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)