напаўзці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напаўзу́ напаўзё́м
2-я ас. напаўзе́ш напаўзяце́
3-я ас. напаўзе́ напаўзу́ць
Прошлы час
м. напо́ўз напаўзлі́
ж. напаўзла́
н. напаўзло́
Загадны лад
2-я ас. напаўзі́ напаўзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час напо́ўзшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)