напаўзлу́чаны
прыметнік, адносны
напаўзлу́чаны | напаўзлу́чаная | напаўзлу́чанае | напаўзлу́чаныя | |
напаўзлу́чанага | напаўзлу́чанай напаўзлу́чанае |
напаўзлу́чанага | напаўзлу́чаных | |
напаўзлу́чанаму | напаўзлу́чанай | напаўзлу́чанаму | напаўзлу́чаным | |
напаўзлу́чаны ( напаўзлу́чанага ( |
напаўзлу́чаную | напаўзлу́чанае | напаўзлу́чаныя ( напаўзлу́чаных ( |
|
напаўзлу́чаным | напаўзлу́чанай напаўзлу́чанаю |
напаўзлу́чаным | напаўзлу́чанымі | |
напаўзлу́чаным | напаўзлу́чанай | напаўзлу́чаным | напаўзлу́чаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)