напаўзачы́нены
прыметнік, адносны
напаўзачы́нены | напаўзачы́неная | напаўзачы́ненае | напаўзачы́неныя | |
напаўзачы́ненага | напаўзачы́ненай напаўзачы́ненае |
напаўзачы́ненага | напаўзачы́неных | |
напаўзачы́ненаму | напаўзачы́ненай | напаўзачы́ненаму | напаўзачы́неным | |
напаўзачы́нены ( напаўзачы́ненага ( |
напаўзачы́неную | напаўзачы́ненае | напаўзачы́неныя ( напаўзачы́неных ( |
|
напаўзачы́неным | напаўзачы́ненай напаўзачы́ненаю |
напаўзачы́неным | напаўзачы́ненымі | |
напаўзачы́неным | напаўзачы́ненай | напаўзачы́неным | напаўзачы́неных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)