напаўзачы́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. напаўзачы́нены напаўзачы́неная напаўзачы́ненае напаўзачы́неныя
Р. напаўзачы́ненага напаўзачы́ненай
напаўзачы́ненае
напаўзачы́ненага напаўзачы́неных
Д. напаўзачы́ненаму напаўзачы́ненай напаўзачы́ненаму напаўзачы́неным
В. напаўзачы́нены (неадуш.)
напаўзачы́ненага (адуш.)
напаўзачы́неную напаўзачы́ненае напаўзачы́неныя (неадуш.)
напаўзачы́неных (адуш.)
Т. напаўзачы́неным напаўзачы́ненай
напаўзачы́ненаю
напаўзачы́неным напаўзачы́ненымі
М. напаўзачы́неным напаўзачы́ненай напаўзачы́неным напаўзачы́неных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)