напаўза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. напаўза́ю напаўза́ем
2-я ас. напаўза́еш напаўза́еце
3-я ас. напаўза́е напаўза́юць
Прошлы час
м. напаўза́ў напаўза́лі
ж. напаўза́ла
н. напаўза́ла
Загадны лад
2-я ас. напаўза́й напаўза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час напаўза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)