напаўвытво́рчы
прыметнік, адносны
напаўвытво́рчы | напаўвытво́рчая | напаўвытво́рчае | напаўвытво́рчыя | |
напаўвытво́рчага | напаўвытво́рчай напаўвытво́рчае |
напаўвытво́рчага | напаўвытво́рчых | |
напаўвытво́рчаму | напаўвытво́рчай | напаўвытво́рчаму | напаўвытво́рчым | |
напаўвытво́рчы ( напаўвытво́рчага ( |
напаўвытво́рчую | напаўвытво́рчае | напаўвытво́рчыя ( напаўвытво́рчых ( |
|
напаўвытво́рчым | напаўвытво́рчай напаўвытво́рчаю |
напаўвытво́рчым | напаўвытво́рчымі | |
напаўвытво́рчым | напаўвытво́рчай | напаўвытво́рчым | напаўвытво́рчых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)