напаўапра́нены
прыметнік, адносны
напаўапра́нены | напаўапра́неная | напаўапра́ненае | напаўапра́неныя | |
напаўапра́ненага | напаўапра́ненай напаўапра́ненае |
напаўапра́ненага | напаўапра́неных | |
напаўапра́ненаму | напаўапра́ненай | напаўапра́ненаму | напаўапра́неным | |
напаўапра́нены ( напаўапра́ненага ( |
напаўапра́неную | напаўапра́ненае | напаўапра́неныя ( напаўапра́неных ( |
|
напаўапра́неным | напаўапра́ненай напаўапра́ненаю |
напаўапра́неным | напаўапра́ненымі | |
напаўапра́неным | напаўапра́ненай | напаўапра́неным | напаўапра́неных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)