напаўадчы́нены
прыметнік, адносны
напаўадчы́нены | напаўадчы́неная | напаўадчы́ненае | напаўадчы́неныя | |
напаўадчы́ненага | напаўадчы́ненай напаўадчы́ненае |
напаўадчы́ненага | напаўадчы́неных | |
напаўадчы́ненаму | напаўадчы́ненай | напаўадчы́ненаму | напаўадчы́неным | |
напаўадчы́нены ( напаўадчы́ненага ( |
напаўадчы́неную | напаўадчы́ненае | напаўадчы́неныя ( напаўадчы́неных ( |
|
напаўадчы́неным | напаўадчы́ненай напаўадчы́ненаю |
напаўадчы́неным | напаўадчы́ненымі | |
напаўадчы́неным | напаўадчы́ненай | напаўадчы́неным | напаўадчы́неных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)