напатко́ўваць
‘сустракаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| напатко́ўваю | напатко́ўваем | |
| напатко́ўваеш | напатко́ўваеце | |
| напатко́ўвае | напатко́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| напатко́ўваў | напатко́ўвалі | |
| напатко́ўвала | ||
| напатко́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| напатко́ўвай | напатко́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| напатко́ўваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)