наначасці́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. наначасці́ца наначасці́цы
Р. наначасці́цы наначасці́ц
Д. наначасці́цы наначасці́цам
В. наначасці́цу наначасці́цы
Т. наначасці́цай
наначасці́цаю		 наначасці́цамі
М. наначасці́цы наначасці́цах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)