намя́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
намну́ | намнё́м | |
намне́ш | намняце́ | |
намне́ | намну́ць | |
Прошлы час | ||
намя́ў | намя́лі | |
намя́ла | ||
намя́ла | ||
Загадны лад | ||
намні́ | намні́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
намя́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)