намэ́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намэ́нчуся намэ́нчымся
2-я ас. намэ́нчышся намэ́нчыцеся
3-я ас. намэ́нчыцца намэ́нчацца
Прошлы час
м. намэ́нчыўся намэ́нчыліся
ж. намэ́нчылася
н. намэ́нчылася
Загадны лад
2-я ас. намэ́нчыся намэ́нчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час намэ́нчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)