намы́знік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| намы́знік | намы́знікі | |
| намы́зніка | намы́знікаў | |
| намы́зніку | намы́знікам | |
| намы́знік | намы́знікі | |
| намы́знікам | намы́знікамі | |
| намы́зніку | намы́зніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)