намуці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намучу́ наму́цім
2-я ас. наму́ціш наму́ціце
3-я ас. наму́ціць наму́цяць
Прошлы час
м. намуці́ў намуці́лі
ж. намуці́ла
н. намуці́ла
Загадны лад
2-я ас. намуці́ намуці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час намуці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)