намуці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
намучу́ | наму́цім | |
наму́ціш | наму́ціце | |
наму́ціць | наму́цяць | |
Прошлы час | ||
намуці́ў | намуці́лі | |
намуці́ла | ||
намуці́ла | ||
Загадны лад | ||
намуці́ | намуці́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
намуці́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)