наме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
наме́р | наме́ры | |
наме́ру | наме́раў | |
наме́ру | наме́рам | |
наме́р | наме́ры | |
наме́рам | наме́рамі | |
наме́ры | наме́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)