намежава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намяжу́ю намяжу́ем
2-я ас. намяжу́еш намяжу́еце
3-я ас. намяжу́е намяжу́юць
Прошлы час
м. намежава́ў намежава́лі
ж. намежава́ла
н. намежава́ла
Загадны лад
2-я ас. намяжу́й намяжу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час намежава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)