наматыля́ць
‘набіць каго-небудзь, узмахваючы’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| наматыля́ю | наматыля́ем | |
| наматыля́еш | наматыля́еце | |
| наматыля́е | наматыля́юць | |
| Прошлы час | ||
| наматыля́ў | наматыля́лі | |
| наматыля́ла | ||
| наматыля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| наматыля́й | наматыля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| наматыля́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)