наматуза́ць
‘набіць каго-небудзь гашнікам або вяроўкай’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| наматуза́ю | наматуза́ем | |
| наматуза́еш | наматуза́еце | |
| наматуза́е | наматуза́юць | |
| Прошлы час | ||
| наматуза́ў | наматуза́лі | |
| наматуза́ла | ||
| наматуза́ла | ||
| Загадны лад | ||
| наматуза́й | наматуза́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| наматуза́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)