намармыта́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намармычу́ намармы́чам
2-я ас. намармы́чаш намармы́чаце
3-я ас. намармы́ча намармы́чуць
Прошлы час
м. намармыта́ў намармыта́лі
ж. намармыта́ла
н. намармыта́ла
Загадны лад
2-я ас. намармычы́ намармычы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час намармыта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)