налыга́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| налыга́ч | налыгачы́ | |
| налыгача́ | налыгачо́ў | |
| налыгачу́ | налыгача́м | |
| налыга́ч | налыгачы́ | |
| налыгачо́м | налыгача́мі | |
| налыгачы́ | налыгача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)