налучы́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. налучу́ налу́чым
2-я ас. налу́чыш налу́чыце
3-я ас. налу́чыць налу́чаць
Прошлы час
м. налучы́ў налучы́лі
ж. налучы́ла
н. налучы́ла
Загадны лад
2-я ас. налучы́ налучы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час налучы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)