налухці́ць

‘налухціць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. налухчу́ налухці́м
2-я ас. налухці́ш налухціце́
3-я ас. налухці́ць налухця́ць
Прошлы час
м. налухці́ў налухці́лі
ж. налухці́ла
н. налухці́ла
Загадны лад
2-я ас. налухці́ налухці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час налухці́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)